Rozdział 17

17. „Cloe & Zeke”

- Mistrzu Skywalker! Mistrzu Skywalker! – usłyszał wołanie. Znał te głosy więc odwrócił się w ich stronę. Zobaczył dwójkę padawanów, którzy biegli korytarzem. Chłopak miał ciemne blond włosy i niebiesko-szare oczy. Anakin czasem widział w nim swoją młodszą wersję. Dziewczyna z kolei miała czarne włosy i brązowe oczy. Obydwoje mieli po 17 lat, czyli w wieku Ahsoki. To właśnie byli Cloe Quimby i Zeke Salley, jej najlepsi przyjaciele. Poza „Rycerzykiem” rzecz jasna, który często zastępował jej starszego brata. 23-latkowi nieco poprawił się humor gdy zobaczył dwie znajome i przyjazne twarze. Adepci zatrzymali się gdy już dobiegli do niego.
- Mistrzu Skywalker. – Obydwoje skinęli z szacunkiem głowami. Młody Jedi uniósł sceptycznie jedną brew. Już nieraz powtarzał im, że mają  zwracać się do niego po imieniu. Dziewczyna rozejrzała się sprawdzają czy w pobliżu nie ma nikogo kto upomniałby ich za ten nietakt. W końcu każdego starszego od siebie rangą powinno się tytułować.

- Anakinie… Czy… Czy to prawd, że..? – nie potrafiła skończyć. Słowa utknęły jej w gardle. Skywalker pokiwał ze smutkiem głową.

- Tak, Cloe. To prawda. Ahsoka została porwana, a my nie wiemy gdzie się w tej chwili znajduje…

- I co teraz? Zostało już coś ustalone? – dociekał Salley.

- Niestety nie. Ma dopiero zostać zwołana w tej sprawie specjalna narada Rady… Ale ja nie mogę tyle czekać… Znacie mnie. Ahsoka potrzebuje teraz pomocy, a ja nie zostawię jej w potrzebie. Jestem zmuszony działać na własną rękę… Zobaczycie, że na końcu okaże się, że znajdę ją zanim Oni w ogóle coś postanowią… - stwierdził i obrócił się na pięcie z zamiarem opuszczenia Świątyni. Jednak znów zatrzymały go głosy obu padawanów.

- Mogę lecieć z tobą? – spytali na raz. Anakin obejrzał się na nich. Prośba była wyraźnie zarysowana w ich oczach.

- Możemy Ci się przydać. – podpowiedziała Cloe.

- I obiecujemy, że będziemy grzeczni i że będziemy Cię słuchać bez wyjątków. – dodał Zeke.
- Wy? Grzeczni? To byłby jakiś cud. – rzucił rozbawiony ich obietnicą Skywalker.

- Proooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooosimy! – zawołali chórem robiąc proszące minki. Jedi westchnął.

- Dobra, możecie ze mną lecieć. Ale pod warunkiem, że wasi mistrzowie się zgodzą. – powiedział ze złośliwym uśmieszkiem.

- A rada wie o tym, że będziesz działać na własną rękę? – odparował 14-latek. Uśmieszek spełzł z twarzy Anakina.

- No, dobra. Ale jak coś to zabraliście się na gapę, zrozumiano?

- Tak jest, mistrzu Skywalker! – zasalutowali.

- To kiedy lecimy? – spytała Quimby. Wzrok najstarszego z całej trójki powędrował gdzieś w bok.

- Wkrótce. Najpierw  muszę zrobić pewną rzecz. – udzielił enigmatycznej odpowiedzi.

- A jaką? – dociekliwość Zeke’a była równa jego gdy był w tym samym wieku co oni.

- A to już was nie powinno interesować. A teraz zmykać do siebie i porządnie się wyspać, bo wymęczonych was na pewno nie wezmę. – rzucił na odchodnym i opuścił mury świątyni.  Czym prędzej pobiegł do hangaru i wsiadł do swojego myśliwca. 

Padme… - pomyślał – Już za moment się zobaczymy, kochanie…
Poderwał myśliwiec do góry i skierował się w stronę domu. Z poszukiwaniem padawnki nie powinien zwlekać ani chwili, ale chciał tę jedną noc spędzić z ukochaną. Przytulić ją i złożyć na jej ustach czuły pocałunek. Chciał móc z nią być choć przez tę krótką chwilę. Chciał spojrzeć jej w oczy i obiecać, że tym razem też wróci. Wróci… tylko że nie wie kiedy…

Z westchnieniem rozpoczął manewr lądowania.

Może wróci za tydzień albo dwa. Możliwe też, że wróci za miesiąc, pół roku… A co jeśli wróci dopiero za rok? Dwa? Lub pięć…? Przecież spodziewali  się dziecka. Ominęłoby go wiele z życia jego syna bądź córki. I tak jego wizyty w domu miały być rzadkie, zupełnie tak jak wcześniej. Zmieniłoby się to tylko wtedy kiedy skończyłaby się wojna. Jednak teraz miał wyruszyć w nieznane. Miał przeszukać całą galaktykę a jeśli będzie trzeba to także światy poza nią w poszukiwaniu swojej padawanki.

 Bo bez Ahsoki nie miał najmniejszego zamiaru wracać.

_____________________________________________

  Okkkk... Macie rozdział... Ledwo wróciłam, ale skoro jutro znowu wyjeżdżam to co mi tam... No więc poznaliście właśnie Cloe & Zeke'a :D
Dedyczek dla Mercedes... Dzięki za spam na gg xDD

I dla Des, która mam nadzieję mnie nie znienawidziła xDD
<3

Tak ogólnie to teraz dostałam weny, ale żałuję, że właśnie teraz bo na obozie nie będę miała kiedy pisać rozdziałów :C
No ale kilka na pewno napiszę... tylko gdzie ja mam latarkę *marzyciel* xD